Czytaj więcej...

PRZEWODNIK KATOLICJI

Odpusty zupełne i cząstkowe 

W sakramencie pokuty Bóg odpuszcza człowiekowi grzechy, jeśli ten szczerze za nie żałuje, ale na człowieku spoczywa jeszcze obowiązek wyrównania naruszonego porządku moralnego, bo każde zło jest naruszeniem sprawiedliwości i miłości.
Wyjaśniał to Jan Paweł II w adhortacji Reconciliatio et poenitentia: „Dusza, która upada przez grzech, pociąga za sobą Kościół i w pewien sposób cały świat. Innymi słowy, nie ma grzechu, nawet najbardziej wewnętrznego i tajemnego, najściślej indywidualnego, który odnosiłby się wyłącznie do tego, kto go popełnia. Każdy grzech rzutuje z mniejszą lub większą gwałtownością, z mniejszą lub większą szkodą na całą strukturę kościelną i na całą ludzką rodzinę” (nr 16).
Przebaczenie grzechów nie uwalnia od kary doczesnej na ziemi lub w czyśćcu. Przynosi je dopiero odpust, którego udziela Kościół. Odpust można uzyskać dla siebie lub dla osoby zmarłej po spełnieniu określonych warunków.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
•    Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji – zyskuje się odpust cząstkowy);
•    Stan łaski uświęcającej lub spowiedź sakramentalna;
•    Przyjęcie Komunii św.;
•    Modlitwa w intencji, jaką Ojciec Święty wyznacza na każdy dzień;
•    Wykonanie czynności związanej z odpustem.
Spowiedź, Komunia św. i modlitwa w intencjach Ojca Świętego mogą być wypełnione w ciągu kilku dni przed lub po wypełnieniu czynności, z którą związany jest odpust. Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii św. i jednej modlitwie w intencjach papieża – tylko jeden odpust zupełny.
 
Wybrane praktyki związane z uzyskaniem odpustu zupełnego:
•    Adoracja Najświętszego Sakramentu przez co najmniej pół godziny (jeśli jest krótsza – odpust cząstkowy);
•    Nawiedzenie jednej z czterech rzymskich bazylik patriarchalnych (św. Piotra, św. Pawła za Murami, Matki Bożej Większej lub św. Jana na Lateranie) i odmówienie w niej „Ojcze nasz” i „Wierzę”:
    w święto tytułu tej bazyliki,
    w jakiekolwiek święto nakazane (np. we Wniebowzięcie NMP),
    raz w roku w innym dniu wybranym przez wiernego;
•    Przyjęcie błogosławieństwa udzielanego przez papieża Urbi et Orbi (Miastu i Światu) – choćby tylko przez radio lub telewizję;
•    Adoracja i ucałowanie krzyża w trakcie liturgii Męki Pańskiej w Wielki Piątek;
•    Odmówienie modlitwy „Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu” po Komunii św. przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu oraz w Wielki Piątek (w pozostałe dni – odpust cząstkowy);
•    Uczestnictwo w uroczystym zakończeniu Kongresu Eucharystycznego;
•    Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni;
•    Publiczne odmówienie aktu wynagrodzenia Sercu Jezusowemu „O Jezu Najsłodszy” w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (w inne dni – odpust cząstkowy);
•    Publiczne odmówienie aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Chrystusowi Królowi „OJezu Najsłodszy, Odkupicielu” w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata (w inne dni – odpust cząstkowy);
•    Posługiwanie się przedmiotami pobożności (krucyfiksem, krzyżem, różańcem, szkaplerzem, medalikiem), o ile zostały pobłogosławione przez papieża (ewentualnie przez biskupa), po odmówieniu jakiejkolwiek formuły wyznania wiary w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła 29 czerwca; jeśli przedmioty były pobłogosławione przez kapłana lub diakona – odpust cząstkowy;
•    Przyjęcie Pierwszej Komunii Świętej lub pobożne uczestnictwo w takiej uroczystości;
•    Sprawowanie i uczestnictwo we Mszy św. prymicyjnej;
•    Odmówienie w całości przynajmniej jednej części Różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami – odpust cząstkowy);
•    Pobożne odmówienie (śpiew) modlitwy „Przed tak wielkim Sakramentem” podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy św. (w Wielki Czwartek) oraz w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); w innym czasie – odpust cząstkowy;
•    Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Ciebie Boga wysławiamy (Te Deum) jako podziękowanie za otrzymane łaski w ostatnim dniu roku (w innym czasie, nawet prywatnie – odpust cząstkowy);
•    Publiczne odmówienie (śpiew) hymnu Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość Zesłania Ducha Świętego (w pozostałe dni, nawet prywatnie – odpust cząstkowy);
•    Odprawienie Drogi Krzyżowej;
•    Nawiedzenie kościoła parafialnego w święto tytułu lub 2 sierpnia, kiedy to przypada odpust „Porcjunkuli” po odmówieniu „Ojcze nasz” i „Wierzę”;
•    Nawiedzenie kościoła lub kaplicy we wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych (2 listopada) i odmówienie tam „Ojcze nasz” i „Wierzę”;
•         W dniach od 1 do 8 listopada za nawiedzenie cmentarza z równoczesną modlitwą za zmarłych – codziennie odpust zupełny, który można ofiarować wyłącznie za zmarłych (za nawiedzenie cmentarza w inne dni – odpust cząstkowy również wyłącznie za zmarłych);
•         Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej w Wielką Noc lub w rocznicę swojego chrztu (jeśli za pomocą innej formuły w innym czasie – odpust cząstkowy);
•    Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich żali jeden raz w Wielkim Poście w jakimkolwiek kościele na terenie Polski;
•    Uczestnictwo w II niedzielę Wielkanocy (uroczystość Bożego Miłosierdzia) w pobożnych praktykach ku czci Bożego Miłosierdzia albo przynajmniej odmówią przed Najświętszym Sakramentem modlitwę „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, dodając pobożne wezwanie do Pana Jezusa Miłosiernego, np. „Miłosierny Jezu, ufam Tobie”.
 
Warunki uzyskania odpustu cząstkowego:
1.    Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. „Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami”.
2.    Jeśli powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy.
3.    Gdy w intencji umartwiania się wierny odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy.
 
Odpust cząstkowy można otrzymać za zmówienie jednej z modlitw:
•        Anioł Pański (lub Regina Coeli w okresie wielkanocnym);
•        „Duszo Chrystusowa”;
•        „Wierzę w Boga”;
•        Psalm 130 (Z głębokości); Psalm 51 (Zmiłuj się...);
•         Jutrznia lub Nieszpory za zmarłych;
•        „Panie, Boże wszechmogący” (modlitwa z liturgii godzin, jutrznia w poniedziałek II tygodnia psałterza);
•        modlitwa św. Bernarda („Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo”);
•        „Wieczny odpoczynek”;
•        „Witaj, Królowo, Matko Miłosierdzia”;
•        „Pod Twoją obronę”;
•        „Magnificat”;
•        odmówienie jednej z sześciu litanii zatwierdzonych dla całego Kościoła (do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańskiej do NMP, do Świętego Józefa lub do Wszystkich Świętych).
 
 chrzcielne.

Małgorzata Szewczyk

 
ŚWIĘTO BOŻEGO MIŁOSIERDZIA-  w pierwszą niedzielę po Wielkanocy - w tym roku 24 kwietnia

Ma najwyższą rangę wśród wszystkich postaci nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, które zostały objawione św. Faustynie. Po raz pierwszy o ustanowieniu tego święta mówił Pan Jezus w Płocku w 1931 r., gdy przekazywał swą wolę co do powstania obrazu: Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą  niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49).
Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy na święto Miłosierdzia ma swój głęboki sens teologiczny, który wskazuje na ścisły związek, jaki istnieje pomiędzy Wielkanocną tajemnicą Odkupienia, a tajemnicą Miłosierdzia Bożego. Ten związek podkreśla jeszcze nowenna z koronki do Miłosierdzia Bożego, poprzedzająca to święto, która rozpoczyna się w Wielki Piątek.
Święto jest nie tylko dniem szczególnego uwielbienia Boga w tajemnicy miłosierdzia, ale także czasem łaski dla  wszystkich ludzi. Pan Jezus powiedział : Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników (Dz. 699). Dusze giną mimo mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia mojego. Jeżeli nie uwielbią Miłosierdzia mojego, zginą na wieki (Dz. 965)

Obietnice Pana Jezusa:
Kto w dniu tym przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar (Dz. 300).
W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; niech się nie lęka zbliżyć  do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat (Dz. 699).
Aby skorzystać z tych wielkich darów, trzeba wypełnić warunki nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego:
    Ufność w dobroć Boga
    Czynna miłość bliźniego
    Być po spowiedzi świętej – można wyspowiadać się wcześniej
    Stan łaski uświęcającej
    Godnie przyjąć Komunię świętą
Pan Jezus powiedział” Nie znajdzie żadna dusza usprawiedliwienia dopokąd się nie zwróci z ufnością do Miłosierdzia mojego (Dz.570)

GODZINA MIŁOSIERDZIA
W październiku 1937r. w Krakowie, polecił Pan Jezus czcić godzinę swej śmierci: Ile razy usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu moim, uwielbiając i wysławiając je; wzywaj jego wszechmocy dla świata całego, a szczególnie dla biednych grzeszników, bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla  wszelkiej duszy (Dz. 1572).
Pan Jezus powiedział do s. Faustyny- Staraj się w tej godzinie odprawić drogę krzyżową, o ile ci na to obowiązki pozwolą; a jeżeli nie możesz odprawić drogi krzyżowej, to przynajmniej wstąp na chwilę do kaplicy uczcij moje serce, które jest pełne Miłosierdzia w Najświętszym Sakramencie; a jeżeli nie możesz wstąpić do kaplicy, pogrąż się w  modlitwie tam, gdzie jesteś, chociaż przez króciutką chwilę (Dz. 1572).
Warunki wysłuchania modlitw zanoszonych w tej godzinie:
1.    Modlitwa ma być skierowana do Jezusa
2.    Ma mieć miejsce o godzinie trzeciej po południu
3.    Ma się odwoływać do wartości i zasług męki Pańskiej

OBRAZ JEZUSA MIŁOSIERNEGO

Jego rysunek został ukazany w wizji, jaką św. Faustyna miała 22 lutego 1931 r. w celi płockiego klasztoru.
Wieczorem kiedy byłam w celi ujrzałam Pana Jezusa ubranego w szacie białej. Jedna ręka wzniesiona do błogosławieństwa, a druga dotykała szaty na piersiach. Z uchylenia szaty na piersiach wychodziły dwa wielkie promienie, jeden czerwony, a drugi blady. Po chwili powiedział mi Jezus: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz z podpisem: Jezu, ufam Tobie (Dz. 47). Chcę, aby ten obraz był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49).
Treść tego obrazu bardzo ściśle wiąże się więc z liturgią tej niedzieli. Kościół czyta w tym dniu Ewangelię wg św. Jana o ukazaniu się zmartwychwstałego Zbawiciela, który przynosi ludziom pokój przez odpuszczenie grzechów, za cenę swej męki i śmierci krzyżowej.
Promienie krwi i wody płynące z przebitego włócznią Serca o raz blizny po ranach ukrzyżowania przywołują wydarzenia z Wielkiego piątku J 19,17-18; 19,33-37.
Pan Jezus wyjaśnia znaczenie dwóch promieni na obrazie:
Blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia duszę; czerwony promień krew, która jest życiem dusz.(Dz. 299).
Oczyszcza duszę sakrament chrztu i pokuty, a karmi ją Eucharystia- więc te dwa promienie oznaczają sakramenty święte i wszystkie łaski Ducha Świętego.
Obraz nie tylko przedstawia Miłosierdzie Boże, ale pełni również rolę znaku, który ma przypominać o obowiązku chrześcijańskiej ufności względem Boga i czynnej miłości w stosunku do bliźnich.
W podpisie obrazu z woli Chrystusa są umieszczone słowa: Jezu, ufam Tobie.
Pan Jezus powiedział: Obraz ten ma przypominać żądania mojego miłosierdzia, bo nawet wiara najsilniejsza nic nie pomoże bez uczynków(Dz. 742).
Pan Jezus złożył specjalne obietnice tym, którzy ten obraz będą czcić:
    Łaskę wiecznego zbawienia
    Duże postępy na drodze chrześcijańskiej doskonałości
    Łaskę szczęśliwej śmierci.
Pan Jezus powiedział: Przez obraz ten udzielać będę wiele łask dla dusz, a przeto niech ma przystęp wszelka dusza do niego (Dz. 570).

KORONKA DO MIŁOSIERDZIA BOŻEGO
Tę koronkę podyktował Pan Jezus s. Faustynie w Wilnie 13-14 wrześnie 1935 r. jako modlitwę na przebłaganie i uśmierzenie gniewu Bożego.
Odmawiający tę koronkę ofiarują  Panu Bogu Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa na przebłaganie za grzechy swoje i całego świata, a jednocząc się  z ofiarą Jezusa, odwołują się do tej miłości, jaką Ojciec niebieski darzy swego Syna, a w Nim wszystkich ludzi.
W tej modlitwie proszą również o miłosierdzie dla nas i całego świata i tym samym spełniają uczynek miłosierdzia.
 Dodając do tego podstawę ufności i wypełniając warunki każdej dobrej modlitwy ( pokora, wytrwałość, przedmiot zgody z wolą Boża), wierni mogą oczekiwać spełnienia Chrystusowych obietnic. „ Przez odmawianie tej koronki podoba mi się dać wszystko, o co mnie prosić będą” Dz.1541, jeżeli to będzie zgodne z wolą moją.
Wszystko bowiem, co jest niezgodne z wolą Bożą, nie jest dobre dla człowieka, zwłaszcza dla jego wiecznej szczęśliwości.
Pan Jezus powiedział – przez odmawianie tej koronki zbliżasz ludzkość do mnie. Dusze, które odmawiać będą tę koronkę, miłosierdzie moje ogarnie w życiu, a szczególnie w śmierci godzinie.

SZERZENIE CZCI MIŁOSIERDZIA
Pan Jezus powiedział: Dusze, które szerzą cześć miłosierdzia mojego, osłaniam je przez życie całe, jak czuła matka swe niemowlę, a w godzinie śmierci nie będę im Sędzią, ale miłosiernym Zbawicielem (Dz. 1072).
Istotą kultu Miłosierdzia Bożego jest postawa chrześcijańskiej ufności względem Pana Boga i czynnej miłości wobec bliźnich. Pan Jezus żąda zaufania od swych stworzeń (Dz. 1059) i pełnienie uczynków miłosierdzia: czynem, słowem lub modlitwą.
Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić (Dz. 742). Chrystus pragnie, aby Jego czciciele wykonywali w ciągu dnia przynajmniej jeden akt miłości bliźniego z miłości do Niego.

Dzienniczek św. s. Faustyny

Akt osobistego oddania się Matce Bożej Sługi Bożego Ks. Kard. Stefana Wyszyńskiego

MATKO BOŻA Niepokalana Maryjo Tobie poświęcam ciało i duszę moją, wszystkie modlitwy i pracę, radości i cierpienia, wszystko czym jestem i co posiadam. Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewole miłości i pozostawiam ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś MATKĄ. Chcę odtąd wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam, Ty zaś wszystko możesz co jest wolą Twego Syna i zawsze zwyciężasz. Spraw więc Wspomożycielko Wiernych,aby moja rodzina, parafia i cała Ojczyzna były rzeczywistym Królestwem twego Syna i Twoim. Amen.

MODLITWA PAŃSKA JAKO PROGRAM DROGI CHRZEŚCIJAŃSKIEJ

Naucz się żyć słowami modlitwy OJCZE NASZ

    Czy rozumiesz przesłania próśb zawartych w tej modlitwie?
    Jest to modlitwa Jezusa. On nie tylko wypowiadał te słowa, lecz także żył zgodnie z nimi.
    To jest także naszym celem.
    Modlitwa OJCZE NASZ została ułożona i przekazana Apostołom przez Jezusa, dlatego nazywamy ją także MODLITWĄ PAŃSKĄ.
    Jezus pragnie, abyśmy zwracali się do Boga słowami OJCZE. To niezwykłe wyróżnienie. Każdy z nas ma jakieś doświadczenie rodzonego ojca, dobre lub złe. Zdarza się czasem, negatywne doświadczenia utrudniają nam poznanie właściwego obrazu Boga jako Ojca. Jednak Bóg Ojciec jest zupełnie inny. Jego dobroć przerasta dobroć naszych ojców, nawet tych najlepszych.
    Słowo NASZ przypomina nam, że my wszyscy, którzy mówimy do Boga OJCZE, jesteśmy dla siebie braćmi i siostrami. Nie mówimy –Ojcze mój  ale Ojcze nasz, bo jesteśmy stworzeni do życia we wspólnocie.
    Modlitwa OJCZE NASZ składa się z siedmiu próśb. Pierwsze trzy odnoszą się do oddawania chwały Bogu, a następne cztery wyrażają ludzkie potrzeby. Wśród nich jest tylko jedna prośba o potrzeby materialne.
    O co modlimy się  w OJCZE NASZ?
    Najlepszym komentatorem dla słów modlitwy OJCZE NASZ są słowa Jezusa wypowiedziane w innych miejscach Pisma Świętego.

      ABYŚMY UMIELI UKAZAĆ MIŁOŚĆ  PANU BOGU. Tę modlitwę wyrażają trzy prośby:

1.    Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje
„ Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie!, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie”  Mt7,21
Prośbę o uświęcenie imienia  Boga w naszym życiu wyrażamy uznając istnienie Boga, oddając Mu cześć i szacunek oraz żyjąc według Jego przykazań.
W każdym tygodniu zrobię coś na chwałę Boga.

2.    Ojcze nasz, któryś jest w niebie,… przyjdź królestwo Twoje.
„Czas się, wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” Mk1,15
Prosimy, aby Jezus przyszedł ponownie, jak obiecał, aby królestwo Boże, które już jest realizowane tu na ziemi, pomimo licznych przeszkód, mogło zapanować na świecie w pełni. Dlatego musimy wciąż się nawracać i dbać o nawrócenie innych wierząc w Ewangelię.
Przed spowiedzią zastanowię się, co muszę zmienić w swoim życiu.

3. Ojcze nasz, któryś jest w niebie,.. bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi.
„ To wam przekazuję, abyście się wzajemnie miłowali”J 15,17
Poznając i wypełniając wolę Bożą, osiągniemy prawdziwe szczęście -  miłujcie się wzajemnie.
Przed podjęciem ważnej decyzji zapytam w modlitwie, jaka jest wola Boża.

    ABYŚMY W PEŁNI DOŚWIADCZYLI MIŁOŚCI BOGA.  Wyrazem tej modlitwy są cztery prośby:
4.    Ojcze nasz, któryś jest w niebie,.. chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj.
„Nie martwcie się  i nie mówcie: Co będziemy jeść? Co będziemy pić? Czym się będziemy przyodziewać?; gdyż wie wasz Ojciec niebieski, że tego wszystkiego potrzebujecie. Ale szukajcie najpierw królestwa Boga i jego sprawiedliwości, a to wszystko będzie wam dodane” Mt 6, 31-33.
Określenie chleb powszedni oznacza wszystko, czego potrzebujemy do życia. Słowo dzisiaj przypomina nam, że codziennie potrzebujemy Bożej pomocy. Bogactwo niesie ze sobą pokusę uniezależnienia się od Boga.
Nie będę marnował jedzenia i będę dzielił się z innymi.

5.    Ojcze nasz, któryś jest w niebie,.. i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
„ Jeśli nie przebaczycie ludziom i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień” Mk 6,14
Istnieje warunek, który musimy spełnić, aby uzyskać Boże przebaczenie. Musimy przebaczyć  naszym winowajcom. Kto nie chce przebaczyć bliźnim, nie jest zdolny do przyjęcia przebaczenia od Boga.
Pomodlę się za kogoś, kto zrobił mi przykrość.

6.    Ojcze nasz, któryś jest w niebie,.. i nie wódź nas na pokuszenie (nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie)
„ Jezus udał się na górę Oliwną. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do uczniów. Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” Łk 22, 40.
Wyrażamy prośbę, abyśmy dzięki Bożej pomocy nie ulegli pokusie czynienia zła.
Codziennie odmówię modlitwę do Anioła Stróża  i św. Michała Archanioła.

7.    Ojcze nasz, któryś jest w niebie,.. zbaw nas od złego.
„Od początku on – diabeł- zabójcą i nie wytrwał w prawdzie, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa” J 8,44
Tym, który jest szatan lub zły człowiek będący pod jego wpływem. Dlatego modlimy się  o   uwolnienie spod    władzy szatana. Tylko Bóg może nas ocalić od śmierci, która nam z powodu
 grzechów    popełnionych wskutek naszych słabości, złego przykładu innych ludzi lub pokus szatana.
    Będę często robił rachunek sumienia.

    OJCZE NASZ jest czymś więcej niż modlitwą – jest drogą, która prowadzi bezpośrednio do serca naszego Ojca.

    Ważne jest, by łączyć słowa MODLITWY PAŃSKIEJ z codziennym życiem.

      Nie powinna być tylko wypowiadaniem wyuczonych słów lub  powtarzaniem ich bez zaangażowania serca.

    Warto nie tylko z uwagą i przekonaniem odmawiać MODLITWĘ PAŃSKĄ, ale przede wszystkim dostosować swoje życie      do   wypowiadanych serca słów.

    Taki jest cel podejmowania postanowień dotyczących przestrzegania zasad wynikających modlitwy  OJCZE NASZ.

Modlitwa do św. Michała Archanioła
Święty Michale Archaniele! Wspomagaj nas w walce,
a przeciw niegodziwości i zasadzkom złego ducha bądź naszą obroną.
Oby go Bóg pogromić raczył, pokornie o to prosimy, a Ty, Wodzu niebieskich zastępów,
szatana i inne duchy złe, które na zgubę dusz ludzkich po tym świecie krążą,
mocą Bożą strąć do piekła. Amen.