OBEJRZJ 
wojciech25.pl/
RYTUAŁ PEREGRYNACYJNY RELIKWII ŚW. WOJCIECHA
PATRONA POLSKI i ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ
Biskup Wojciech przed swoją śmiercią powiedział słowa:
Bracia, nie smućcie się! Wiecie, że cierpimy to dla imienia Pana...
Cóż bowiem mężniejszego, cóż piękniejszego nad poświęcenie miłego życia najmilszemu Jezusowi?
(Jan Kanapariusz, Żywot świętego Wojciecha)
GŁÓWNE ZAŁOŻENIA PRZYGOTOWANIA
DO JUBILEUSZU 100-LECIA ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ
1. Św. Wojciech – Zwiastun nadziei
Wiara w świętych obcowanie pozwala nam spoglądać na życie wieczne z wielką nadzieją. Wierzymy, że zmarli, którzy osiągnęli zbawienie
wstawiają się za tymi, których ziemska pielgrzymka jeszcze trwa. Kościół powszechny, diecezje, parafie, stowarzyszenia, szkoły i inne
instytucje często mają swoich patronów. Obranie sobie za patrona jakiegoś świętego jest często związane z kultem – który na terenie danego miejsca
się rozwija – lub z jakimiś powiązaniami patrona z danym miejscem. Przed laty, patronem archidiecezji gdańskiej został ustanowiony
św. Wojciech. To jego działalność ewangelizacyjna w X w. odbywała się m.in. na terenie dzisiejszej archidiecezji gdańskiej. Symbolem naszej
archidiecezji jest Wzgórze św. Wojciecha w Gdańsku, na którym odbywa się coroczny uroczysty odpust archidiecezjalny (ponadto, w naszej
archidiecezji jest także kilka parafii ku czci tego świętego). Decyzją abp.Tadeusza Wojdy, po konsultacjach z kustoszem sanktuarium oraz innymi
księżmi, datą obchodów odpustu archidiecezjalnego będzie druga niedziela maja.
Choć niewiele znamy faktów z życia św. Wojciecha, to wiemy, że jego życie było całkowitym oddaniem się na chwałę Bożą i dziełu
ewangelizacji. Zbliżający się Jubileusz 100-lecia Archidiecezji Gdańskiej oraz rozpoczynająca się peregrynacja relikwii Patrona po wszystkich
parafiach, jest dobrą okazją do odkrycia życia i misji tego świętego. W odkrywaniu św. Wojciecha nie chodzi tylko o zapoznanie się
z historią jego życia włącznie z okrutnym męczeństwem, czasami, w których przyszło mu żyć czy z miejscami kultu na terenie archidiecezji
gdańskiej. Zdaje się, że Jubileusz jest okazją do wkroczenia głębiej.
2. Peregrynacja
Dobrą okazją do odnowienia wiary w naszych wspólnotach i parafiach, a także w życiu osobistym może być wspomniana peregrynacja
relikwii św. Wojciecha.Relikwie patrona naszej archidiecezji dotrą do każdej parafii, w której
w tym czasie – lub poprzedzającym – odbędą się dni skupienia i/lub rekolekcje. Dobrze by było, gdyby nie był to tylko czas wykładania prawd
katechizmowych, ale także – a może przede wszystkim – czas odnowienia i pogłębienia wiary. Wydarzenie to ma mieć znamiona „rabanu” –
tak, nieco prowokacyjnie, misję ewangelizacji nazwał kiedyś papież Franciszek.
Należałoby wydobyć z życia św. Wojciecha to, co stanowi o jego świętości. A źródłem jego świętości nie jest tylko jego męczeństwo.
W tamtych czasach nie było to nic nadzwyczajnego, ginęło wielu ludzi z rąk zbrodniarzy, ponieważ wiązało się to np. z łatwym wzbogaceniem
się czy zdobywaniem kolejnych terenów i łupów wojennych. Siła świętości św. Wojciecha nie leży w jego męczeństwie, ale w jego
miłości do Chrystusa, która była przyczyną jego pragnienia i decyzji, by to orędzie zanieść na najdalsze krańce świata. Męczeństwo stało się udziałem
św. Wojciecha, ale było ono konsekwencją wyboru Chrystusa za Pana i Zbawiciela, a nie przyczyną. Peregrynacja relikwii naszego Patrona ma
zaznaczyć, że dzieło ewangelizacji, które obecność tego praskiego biskupa zapoczątkowane zostało na naszych ziemiach przed ponad tysiącem lat,
domaga się od nas ciągłej kontynuacji i pielęgnacji, by Ewangelia dotarła do ludzi naszego pokolenia.
3. Kerygmat
Odnowienie wiary wiąże się z powrotem do źródeł, czyli do wielkiego dzieła zbawczego, które dokonało się przez Mękę, Śmierć
i Zmartwychwstanie Jezusa. Należałoby przypomnieć na nowo to orędzie, które inaczej nazywamy kerygmatem. Jubileusz (i rok przygotowań
do niego) jest dobrą okazją, żeby po raz kolejny pomóc ludziom odkryć ogromną miłość Boga do człowieka, który jest grzesznikiem i który nie
może sam siebie zbawić. Z niewoli grzechu może go wyprowadzić jedynie Jezus Chrystus, który poniósł za nas śmierci i zmartwychwstał! Pomimo
tego, człowiek nadal upada w swoje grzechy i słabości oraz dokonuje złych wyborów, miłość Boga jest nieskończona i stale pozwala
człowiekowi podjąć na nowo dzieło nawrócenia. Co więcej, Chrystus posyła swojego Ducha, aby Jego miłość zanieść wspólnocie.
Wydaje się niekiedy, że wiarę sprowadziliśmy do praktyk religijnych lub zapamiętywania prawd wiary i jej zasad. Tymczasem wiara jest czymś
więcej, niż tylko konkretnymi wartościami i zachowaniami.
4. Jubileusz
Jubileusz wiąże się z osobistym odnowieniem wiary! Służą temu odpowiednie wydarzenia liturgiczne, uroczystości, spotkania, odpusty
i przywileje. Jednak najistotniejsza kwestia ostatecznie będzie ponownym (albo pierwszym) wyborem Jezusa jako Pana i Zbawiciela. Jest to akt
osobistego wyboru woli. Papież Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini pisze:
„u początku bycia chrześcijaninem nie ma decyzji etycznej czy jakiejś wielkiej idei, jest natomiast spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, która
nadaje życiu nową perspektywę, a tym samym decydujące ukierunkowanie”. Mając na względzie wypowiedź papieską, a także silną wolę dobrego
i owocnego przeżycia Jubileuszu 100-lecia Archidiecezji Gdańskiej, który notabene będzie się pokrywał z Wielkim Jubileuszem w Kościele
powszechnym, należałoby dołożyć wszelkich starań, które dadzą możliwość osobistego i wspólnotowego – parafialnego – wyboru Jezusa jako Zbawiciela.
5. Aktualizacja
Warto w tym jubileuszowym i „peregrynacyjnym” czasie przypomnieć wiernym na nowo siłę miłości Chrystusa do nas – pomimo
naszych grzechów i upadków. Wydaje się, że dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek, wierny chce usłyszeć w Kościele Dobrą Nowinę, która da
mu siłę i pokrzepienie. Chce usłyszeć o Osobie żywego i prawdziwego Boga, który go nie potępia, ale daje kolejną szansę i chce doprowadzić go
do zbawienia.Człowiek współczesny przygnieciony różnymi trudnymi sprawami
i szalonym tempem życia, wbrew pozorom, chce się zatrzymać i doświadczyć czułej obecności Boga. Zachęcamy, aby Jubileusz – czas
łaski – i towarzyszącą temu wydarzeniu peregrynację relikwii św. Wojciecha, wykorzystać jako okazję do pokazania zbawczego orędzia
naszej wiary. Odkrywajmy przed naszymi wiernymi postać Wojciecha, który jest zwiastunem nadziei – przynosi przecież Dobrą Nowinę (czyli
dobre wiadomości): dla wszystkich jest zbawienie! Niezależnie od tego, czy ktoś żył w X w. czy żyje w XXI w., Chrystus daje nam swoją miłość
każdego dnia, pomimo naszych niewierności i zaprasza do pójścia w dalszą wspólną drogę z Nim – już jako Pielgrzymi nadziei (por. hasło Roku
Jubileuszowego ogłoszone przez papieża).
DOKUMENT FUNDACYJNY RELIKWIARZA
[Gdański] relikwiarz św. Wojciecha (…) jest kopią tego, który od 361 lat znajduje się w Katedrze Gnieźnieńskiej. Oryginał został ufundowany
przez Wojciecha Pilchowicza — sufragana gnieźnieńskiego i zrealizowany w srebrze wysokiej próby przez gdańszczanina Piotra von der Rennena w
1662 r. W swojej historii przechodził niezwykle burzliwe dzieje. Ostatnim takim dramatycznym wydarzeniem było pamiętne włamanie wandali do
katedry w 1986 r. Relikwiarz został wtedy bardzo poważnie uszkodzony, a wiele jego części zostało rękoma złoczyńców przetopionych dla
pozyskania srebra. Rekonstrukcję relikwiarza powierzyła specjalna komisja powołana przez ks. Prymasa Józefa Glempa, gdańskiemu artyście rzeźbiarzowi
Wawrzyńcowi Sampowi. Niezmiernie żmudne i skomplikowane prace nad odtworzeniem wszystkich zniszczeń z wykorzystaniem częściowo
odzyskanego srebra, oraz otrzymanego z darów wiernych trwała dwa lata.[Nasza] kopia — autorstwa tego samego artysty jest wiernym
odtworzeniem gnieźnieńskiego relikwiarza w skali 1:2. Kompozycja relikwiarza składa się z trumny i leżącej na jej wieku
pełnoplastycznej postaci św. Wojciecha w biskupim stroju pontyfikalnym. Na bokach trumny i na jej wieku znajduje się dziesięć płaskorzeźbionych
scen z życia świętego w dekoracyjnym kartuszowym obramowaniu i przedstawiają — na wieku: św. Wojciecha obejmującego biskupstwo
w Pradze, usługującego ubogim, nauczającego Prusów, karcącego bałwochwalstwo Prusów; na bokach: wybór św. Wojciecha na biskupa
praskiego, śmierć męczeńską, ćwiartowanie, oraz wbicie głowy Świętego
na pal, wykup zwłok Świętego, przyjęcie zwłok w Trzemesznie, przybycie cesarza Ottona III do Gniezna.
Poza tym na frontonie wieka trumny znajduje się plakieta z napisem „Per merita Sancti Adalberti Christe nos exaudi" w dekoracyjnym
obramowaniu, charakterystycznym dla epoki baroku. W tym samym miejscu, ale od tylu, jest druga plakieta z napisem dedykacyjnym: „Swemu
niebieskiemu Patronowi w Roku tysięcznym od przyjęcia chrztu przez obywateli gdańskich z rąk św. Wojciecha wdzięczny Kościół Gdański R.P.1997".
Trzecia, najmniejsza, plakietka znajduje się od strony stóp Świętego i zawiera napis: „Anno MCMXCV tempore summi pontificis Joannis Pauli
II et Archiepiscopi Gedanensis Thaddaei Gocłowski confectum", oraz grawerowany herb pierwszego arcybiskupa Gdańskiego.
Uzupełnieniem całości są pełnoplastyczne postacie uskrzydlonych aniołów, flankujące boczne krawędzie trumny.
Relikwiarz został wykonany przez pracownię brązowniczą p. A. Kowalczyka w Gdyni z tombaku, metodą odlewu „na tracony wosk".
W swym wnętrzu zawiera autentyczną, opieczętowaną cząstkę relikwii św. Wojciecha.
Uroczyste poświęcenie i ukazanie wiernym relikwiarza miało miejsce w dzień odpustu św. Wojciecha 23 IV 1995 r. w czasie Mszy świętej
pontyfikalnej. [W latach 1995-1997 relikwiarz wędrował] po parafiach metropolii
Gdańskiej, stając się znakiem wiary i swoistym przesłaniem nadziei na zbliżający się Jubileusz tysięcznej rocznicy śmierci św. Wojciecha
patrona Metropolii Gdańskiej i Najjaśniejszej Rzeczypospolitej.
METRYKA GDAŃSKIEGO RELIKWIARZA ŚW. WOJCIECHA
Relikwiarz został poświęcony w dniu 23 kwietnia 1995 r. na Wzgórzu św. Wojciecha w Gdańsku w czasie Mszy świętej, której
przewodniczył Metropolita Wrocławski Kardynał Henryk Gulbinowicz z udziałem Arcybiskupa Gdańskiego Tadeusza Gocłowskiego oraz
Biskupów: Andrzeja Śliwińskiego z Elbląga i Zygmunta Pawłowicza z Gdańska.
Relikwiarz ten [nawiedził] wszystkie parafie Archidiecezji Gdańskiej w latach 1995-1997 w tysięczną rocznicę Chrztu gdańszczan dokonanego
przez św. Wojciecha w marcu 997 roku.
Gdańsk, dnia 23 IV 1995 r.
+ Tadeusz Gocłowski
Arcybiskup Metropolita Gdański
OSOBISTA MODLITWA WIERNEGO ZA SWOJĄ PARAFIĘ
ZA WSTAWIENNICTWEM ŚW. WOJCIECHA
Św. Wojciechu, zwiastunie nadziei i pasterzu dusz,
Ty, który swoim życiem świadczyłeś wielką miłość do Boga i ludzi
naśladując Jezusa i pomagając innym.
Przez miłość i wielkie cierpienie ofiarowane za bliźnich,
co dzień zbliżałeś się do świętości.
Pragnę prosić Cię o wstawiennictwo za moją parafią.
Oręduj za kapłanami posługującymi,
aby byli kapłanami według serca Bożego.
Wstawiaj się za rodzinami, aby były Bogiem silne.
Proś za dziećmi i młodzieżą, aby z wiarą i odwagą
szli przez życie za Jezusem Chrystusem.
Spojrzyj na chorych, cierpiących, osoby starsze i samotne,
upraszaj im łaskę zdrowia i sił na kolejne dni ich życia.
Popatrz także na tych, którzy przeżywają kłopoty, trudności,
którzy nie wiedzą jak żyć, upraszaj im łaskę nadziei.
Św. Wojciechu tak bardzo wierzę w twoją pomoc i opiekę,
dlatego proszę otocz także i mnie i moich bliskich
swoim wstawiennictwem przed Bożym tronem.
Pragnę za Twoim przykładem zbliżać się do Boga.
Św. Wojciechu, módl się za nami. Amen
MODLITWA RODZICÓW (AUTORSTWA B.R.I.)
Święty Wojciechu, Wielki Męczenniku.
Liczna była Twoja rodzina, jednak Twoje narodzenie nie stało
się dla niej ciężarem. Jak „kurczą” się dziś nasze rodziny! Prosimy
Cię więc, naucz nas, rodziców, przyjmować każde kolejne dziecko
z taką radością, jak uczynili to Twoi rodzice.
Wspaniałą miałeś Matkę. To Ona w chwili zagrożenia Twego
życia, powierzyła Cię naszej Najwspanialszej Matce Maryi. Spraw,
aby każda z nas, zatroskana o los swoich synów, oddawała ich
w opiekę Bogurodzicy z taką ufnością, jak uczyniła to Twoja Matka.
Święty Wojciechu! To w rodzinnym domu otrzymałeś wzór
Bożego życia. Spraw, prosimy Cię, aby wszyscy rodzice,
a szczególnie matki, zawsze byli świadomi wielkiej
odpowiedzialności za słowo, kierowane do swoich dzieci. Niech
nasze słowo, za Twoim świętym przykładem, zawsze zamienia się
w czyn godny naśladowania.
Święty Wojciechu! Dzisiejszy świat pełen jest nauczycieli.
Powierzamy im swoje dzieci i pragniemy, aby wzrastały w latach
i mądrości pod opieką takich nauczycieli, jakim Ty byłeś.
Bądź dla wszystkich nauczycieli, wychowawców i katechetów
wzorem nauczyciela. Bądź wzorem Dobrego Pasterza, któremu nie
jest obojętny los rozproszonych owiec.
Spraw, Święty Wojciechu, aby w dzisiejszym, zakłamanym
świecie nasze dzieci potrafiły dostrzec prawdę i trafiły do wspólnej,
Chrystusowej Owczarni.
Święty Wojciechu, Wielki Ofiarniku!
Sam z siebie złożyłeś ofiarę Bogu i stoisz teraz przed Nim,
jako nasz Orędownik. Naucz nas chętnie składać ofiary. Niech trud
wychowania dzieci a także wszystkie życiowe troski i niepokoje nie
będą dla nas ciężarem, lecz ofiarą miłą naszemu
Ojcu.
Święty Nasz Patronie!
Jak wielki podjąłeś trud, aby rozpalić wśród pogan płomyk
wiary. Nie przerażały Cię ciemności ich serc. Ty niosłeś im światło
i oddałeś życie w obronie tego płomyka. Zginąłeś, zanim zabłysnął
wielkim ogniem. Święty Męczenniku!
Spraw, prosimy Cię, aby trudy życia i wszelkie doświadczenia
jakie spadają na nasze barki, nie załamywały nas. Żyjemy
w trudnych czasach, trudno być dobrym rodzicem. Zagrożone są
polskie rodziny, w których ten płomień wiary jest podtrzymywany.
Naucz nas nie poddawać się. Bądź nam wzorem odwagi i męstwa.
Naucz nas przebaczać nieprzyjaciołom, tak jak Ty wszystkim
przebaczałeś.
Święty Wojciechu! Święty Męczenniku!
Bądź wzorem dla naszych synów. Niech wpatrzeni w Ciebie,
odważnie idą przez życie; niech w drugim człowieku zawsze widzą
brata, a przebaczenie niech sprawia im radość.
Niech będą wytrwali w wierze, a gdy nadejdzie czas próby,
niech jej mężnie bronią. Niech będą chlubą dla nas, rodziców.
Wstawiaj się za nimi, Święty Wojciechu, u Najlepszego Ojca,
aby spośród nich wyszli Twoi naśladowcy. Amen.
MODLITWA DO ŚW. WOJCIECHA
Św. Wojciechu, zwiastunie nadziei, patronie naszej Ojczyzny
i archidiecezji gdańskiej!
Przychodzimy do Ciebie, aby podziękować za Twoją
dotychczasową opiekę nad nami oraz powierzyć Twojemu
orędownictwu naszą parafię, jej teraźniejszość i przyszłość.
Doświadczenie czasu nawiedzenia umacnia nas
w przekonaniu, że zawsze możemy liczyć na Twoją opiekę
i wstawiennictwo. Dlatego teraz – w duchu wiary – polecamy Tobie
sprawy całej naszej wspólnoty.
Św. Wojciechu, powierzamy Tobie wszystkie osoby, które
oddały swoje życie sprawie Królestwa Bożego: naszych biskupów,
kapłanów posługujących tutaj i osoby życia konsekrowanego.
Umacniaj ich w wierności zobowiązaniom powołania. Wyproś, aby
ich życie było jednoznacznym świadectwem całkowitego oddania
się Chrystusowi.
Św. Wojciechu, Tobie polecamy też wszystkie rodziny naszej
parafii. Niech budują swoją codzienność na skale, którą jest
Chrystus, stając się „domowymi kościołami”. Zawierzamy także te
rodziny, które przeżywają okres kryzysu i niepokojów. Wspieraj
– prosimy – małżonków, dzieci, młodzież i dziadków w budowaniu
wzajemnych relacji przenikniętych miłością, zgodą
i przebaczeniem. Rodzicom uproś mądrość dla dobrego
wychowania dzieci. Mężczyznom i kobietom wypraszaj ducha
dojrzałości i odpowiedzialności w realizacji powołania do ojcostwa
i macierzyństwa.
Tobie zawierzamy również osoby w starszym wieku,
wszystkich doświadczonych krzyżem bólu i cierpienia, samotnych,
odrzuconych i wykluczonych. Bądź towarzyszem w ich trudach.
Wspieraj ich swoim wstawiennictwem, aby potrafili przeżywać
trudny czas z Chrystusem i Jemu ofiarować swoje krzyże.
Św. Wojciechu, dobry pasterzu, opiekuj się nieustannie naszą
parafią i czuwaj nad nami każdego dnia. Amen.