Jubileuszowy Rok Świętego Jakuba  

W czwartek 31 grudnia w katedrze w Santiago de Compostela w Hiszpanii został uroczyście zainaugurowany Roku św. Jakuba Apostoła.

W archidiecezji gdańskiej świątyniami, w których będzie można uzyskać odpust zupełny w Świętym Roku Compostelańskim będą:

• Kościół rektorski Ojców Kapucynów pw. Św. Jakuba Apostoła w Gdańsku
• Kościół pw. św. Jakuba Apostoła w Gdańsku-Oliwie
• Kościół pw. św. Jakuba Apostoła w Kłodawie Gdańskiej.

Więcej…

         Udziela się daru specjalnych Odpustów z okazji Roku Jubileuszowego na cześć Świętego Józefa, zarządzonego przez Papieża Franciszka dla godnego uczczenia 150. rocznicy dnia, w którym Święty Józef został ogłoszony Patronem Kościoła Katolickiego.
Dziś upływa 150 lat, od kiedy Dekretem „Quemadmodum Deus” Błogosławiony Papież Pius IX, poruszony ciężką i bolesną goryczą czasów, w których znajdował się Kościół prześladowany przez wrogów, ogłosił Świętego Józefa Patronem Kościoła Katolickiego.
Celem utrwalenia ufności całego Kościoła w szczególny patronat Opiekuna Jezusa, Jego Świątobliwość Papież Franciszek postanowił, że od dnia dzisiejszego aż do dnia 8 grudnia 2021, dnia rocznicy ogłoszenia owego Dekretu oraz dnia poświęconego Najświętszej Maryi Panny Niepokalanej i Oblubienicy najczystszego Józefa, będzie obchodzony specjalny Rok Świętego Józefa, w którym wszyscy wierni będą mogli na jego wzór wzmacniać codziennie własne życie wiary, w pełni realizując wolę Bożą.
A zatem niech wszyscy wierni, poprzez modlitwy i dobre czyny, z pomocą Świętego Józefa, Opiekuna Świętej Rodziny z Nazaretu, starają się uzyskać pociechę i ulgę w ciężkich ludzkich utrapieniach, które dręczą współczesny świat.

Więcej…

K O M U N I K A T
Nowe rozporządzenie Rady Ministrów

W nawiązaniu do Komunikatu Kurii Metropolitalnej Gdańskiej z dnia 17 kwietnia 2020 r. i po otrzymaniu dziś wieczorem z Konferencji Episkopatu Polski nowego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, przesyłamy Wielebnym Księżom tekst ww. dokumentu. Rozporządzenie zostało opublikowane w dniu dzisiejszym, 19 kwietnia 2020 r., w Dzienniku Ustaw RP pod pozycją 697.

Szczególnej uwadze polecamy § 9 ust. 1 pkt 3 w związku z § 8 ust.1 pkt 3 (czasowe, określone ograniczenie sprawowania kultu religijnego w miejscach publicznych, w tym w budynkach i innych obiektach kultu religijnego), ponadto § 18 (zakrywanie, przy pomocy odzieży lub jej części, maski albo maseczki, ust i nosa) oraz § 14 (zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności). Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 20 kwietnia br. (poniedziałek).

* * * * *

Fragmenty rozporządzenia odnoszące się do działalności Kościoła

§ 9 ust. 1 pkt 3 w związku z § 8 ust.1 pkt 3 (czasowe, określone ograniczenie sprawowania kultu religijnego w miejscach publicznych, w tym w budynkach i innych obiektach kultu religijnego) ustala obowiązek zapewnienia, aby:

od dnia 20 kwietnia 2020 r.

– w trakcie sprawowania kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych, w budynku użyteczności publicznej przeznaczonym na potrzeby kultu religijnego znajdował się 1 uczestnik na 15 m2 powierzchni tego budynku, oprócz osób sprawujących kult religijny,

– na cmentarzu znajdowało się nie więcej niż 50 uczestników podczas jednego pogrzebu, oprócz osób sprawujących kult religijny, osób dokonujących pochowania lub osób zatrudnionych przez zakład lub dom pogrzebowy.

§ 18 (zakrywanie, przy pomocy odzieży lub jej części, maski albo maseczki, ust i nosa):

Do odwołania nakłada się obowiązek zakrywania, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki albo kasku ochronnego. Obowiązku tego nie stosuje się w przypadku duchownego sprawującego kult religijny, w tym czynności lub obrzędy religijne, a w przypadku braku duchownego – innej osoby sprawującej kult religijny, podczas jego sprawowania.

§ 14 (zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności):

Do odwołania zakazuje się zgromadzeń organizowanych w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych.

* * * * *

Szczegółowe obowiązujące wytyczne co do zakrywania ust i nosa zostały przekazane przez Kurię Metropolitalną Gdańską 15, 16 i 18 kwietnia br.

Jednocześnie informujemy, że w najbliższym czasie zostanie wydany Dekret Metropolity Gdańskiego regulujący kwestie liturgiczne i duszpasterskie po Oktawie Wielkanocy.

K O M U N I K A T
dotyczący Pierwszych Komunii Świętych

W nawiązaniu do wcześniej przekazanych decyzji dotyczących Pierwszych Komunii Świętych, którymi – uwzględniając wprowadzone warunki reżimu sanitarnego w związku z trwającym stanem epidemii – odwołane zostały spotkania z dziećmi komunijnymi i ich rodzicami, biorąc pod uwagę zbliżające się terminy uroczystości komunijnych, po wstępnych konsultacjach z duszpasterzami i katechetami, pragniemy przekazać kolejne istotne decyzje.
Ustalając datę Pierwszej Komunii Świętej należy wziąć pod uwagę dobro duchowe, ale również ochronę zdrowia dzieci i ich rodzin. W tym względzie należy przestrzegać zarówno przepisy prawa kościelnego jak i państwowego.
Wobec braku informacji dotyczących daty przywrócenia edukacji szkolnej oraz dalszego przebiegu epidemii (łącznie z możliwym nawrotem jesiennym), jednoznaczne określenie niepodważalnego terminu Pierwszej Komunii Świętej wydaje się bardzo trudne. Trwający stan epidemii jest nadzwyczajny i wymaga od nas wszystkich roztropnego podejścia, cierpliwości a zarazem gotowości na każdy scenariusz.
Nie mniej jednak wobec zakończenia przygotowania do sakramentu Pierwszej Komunii Świętej oraz naturalnego wyczekiwania dzieci i ich rodzin, w oparciu o posiadane dziś informacje wyznaczamy następujący przebieg organizowania Pierwszych Komunii Świętych w Archidiecezji Gdańskiej:
1. Dopóki nie zostanie przywrócone nauczanie szkolne nie mogą odbywać się zbiorowe Pierwsze Komunie Święte. Decyzję o wyznaczeniu nowego terminu pozostawiamy roztropnej decyzji Księży Proboszczów, po konsultacji ze współpracownikami i rodzicami dzieci. Nie może jednak decydować głosowanie lub wola większości. Należy też mieć świadomość, że nie mamy żadnej pewności co do przyszłej sytuacji epidemicznej. Niezmiennie organizowanie Pierwszej Komunii Świętej w nowym terminie nie może być w sprzeczności z obowiązującymi w tym czasie przepisami wydanymi przez służby sanitarne kraju. Przestrzegamy też przed pochopnym wyznaczaniem kolejnych terminów uroczystości, które na skutek nieprzewidywalnego rozwoju pandemii mogą stać się nieaktualne.
2. W okresie, w którym szkoły pozostają̨ zamknięte, są odwołane wszelkie spotkania duszpasterskie oraz organizacyjne z dziećmi komunijnymi. W przypadku nowych np. jesiennych terminów, po decyzji władz państwowych o rozpoczęciu zajęć w szkołach, należy przewidzieć krótki okres bezpośredniego przygotowania dzieci do spowiedzi świętej oraz Pierwszej Komunii Świętej.
3. Gdyby rodzice zdecydowali się na Pierwszą Komunię Świętą swojego dziecka we wcześniejszym terminie, należy uczynić to z zachowaniem najwyższych środków ostrożności, w małych grupach lub nawet pojedynczo, niekoniecznie w niedzielę. Wymaga to absolutnej zgody rodziców. Dotyczy to bowiem dzieci niepełnoletnich i dlatego tak ważny jest ten najwyższy poziom ostrożności. Chodzi także o bezpieczeństwo rodzin oraz bliskich, a zwłaszcza osób starszych. Dzieci powinny brać udział w tych wydarzeniach zawsze pod opieką rodziców. W przypadku Pierwszej Komunii w małych grupach, w ramach przygotowania bezpośredniego, należy ograniczyć się tylko do samej spowiedzi św., która jest konieczna, a rodziców poprosić o przeprowadzenie katechez domowych według materiałów przekazanych przez duszpasterza przygotowującego do sakramentu.
4. Gdyby w tym trudnym czasie rodzice w ogóle nie zdecydowali się na Pierwszą Komunię Świętą swojego dziecka w wyznaczonym terminie, należy im to umożliwić w terminie późniejszym, kiedy sami uznają, że zagrożenie dla ich dzieci minęło.
5. Wszelkie decyzje dotyczące Pierwszej Komunii Świętej muszą iść zawsze w parze z aktualnymi decyzjami władz oświatowych oraz obowiązującymi przepisami epidemicznymi. Przypominamy jednocześnie, że wszystkich obecnych w kościele obowiązuje do odwołania zasłanianie ust i nosa, dzieci pierwszokomunijnych nie wyłączając.
6. W obecnej sytuacji – wobec niemalejącego nacisku rodzin na organizowanie wystawnych przyjęć komunijnych – wypada uświadomić wiernym, że tegoroczne przyjęcia pierwszokomunijne powinny mieć charakter skromny i kameralny.
7. Z racji zawieszenia parafialnych spotkań przygotowujących dzieci do uroczystości Pierwszej Komunii Świętej, prosimy rodziców, by intensywniej włączyli się w katechizację dzieci w domu przez wspólną modlitwę i wyjaśnianie prawd wiary.
8. Duszpasterzy zachęcamy, by byli w stałym kontakcie z rodzinami dzieci komunijnych i wsłuchiwali się w ich potrzeby.
9. To, co zostało napisane powyżej dotyczy również rocznic Pierwszej Komunii Świętej.

K O M U N I K A T
Rozporządzenie Rady Ministrów
w sprawie obowiązku zakrywania ust i nosa

Zgodnie z projektem rozporządzenia Rady Ministrów, od 16 kwietnia, osoby przebywające w kościołach i kaplicach, mają obowiązek zakrywania ust i nosa za pomocą maseczki lub części odzieży [przyp. dotyczy to wiernych, kościelnego, organisty, służby liturgicznej – także czytających i śpiewających]. Z tego obowiązku wyłączeni są duchowni sprawujący „kult religijny, w tym czynności lub obrzędy religijne, podczas jego sprawowania” – przypomina rzecznik KEP ks. Paweł Rytel-Andrianik.
Rzecznik Episkopatu podkreślił, że przedstawiony w środę projekt rozporządzenia Rady Ministrów zakłada, że obowiązek zakrywania ust i nosa za pomocą części odzieży, przyłbicy, maski albo maseczki, dotyczy również miejsc kultu religijnego.
Ks. Rytel-Andrianik dodał, że zgodnie z opublikowanym projektem rozporządzenia, ten obowiązek nie stosuje się w przypadku „duchownego sprawującego kult religijny, w tym czynności lub obrzędy religijne, podczas jego sprawowania”.
„Z obecnego zapisu wynika, że księża nie muszą zakrywać ust i nosa tylko podczas sprawowania Mszy św. lub innej posługi liturgicznej. W innych sytuacjach, np. w kościele, na terenie przykościelnym [przyp. także podczas przejścia z plebanii do zakrystii], w zakrystii, w kancelarii parafialnej, są zobowiązani mieć maseczkę ochronną lub – zgodnie z przepisami – zakryć usta i nos” – powiedział rzecznik Episkopatu.
Biuro Prasowe Konferencji Episkopatu Polski

SŁOWO KSIĘDZA ARCYBISKUPA
SŁAWOJA LESZKA GŁÓDZIA
METROPOLITY GDAŃSKIEGO
DO KAPŁANÓW I WIERNYCH
ARCHIDIECEZJI GDAŃSKIEJ
NA WIELKANOC 2020 ROKU

Panie, nie zostawiaj nas na łasce burzy
Ojciec Święty Franciszek
Rzym, 27 marca 2020

Umiłowana Wspólnoto Archidiecezji Gdańskiej!
Bracia i Siostry!

W tym roku Wielki Tydzień i uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego mają zupełnie inny, niż to było od wieków, zewnętrzny wymiar. Ten święty czas, ku któremu zmierzaliśmy drogami Wielkiego Postu, napotkał na swej drodze burzę wszechświatowej pandemii koronawirusa. Rozsadziła ona ład naszego życia, rozbudziła niepokój serc, zasiała niepewność jutra, przyniosła nieszczęście choroby, trudnej i podstępnej, a także obfite żniwo śmierci, zamroczyła perspektywę przyszłości, zmąciła stosunki pracy, wyeksponowała widmo nadciągających bytowych trudności, bezrobocia, gospodarczych klęsk.

Rozszerzający się wymiar epidemii pociągnął za sobą wiele drastycznych decyzji władz, które mają postawić tamę jej rozrostowi, zapewnić społeczną izolację. Także decyzji dotyczących kultu Bożego, ograniczających radykalnie dostępność do świątyń i życia sakramentalnego. Niektóre z nich nader boleśnie zraniły naszą duchową wrażliwość, odwieczną tradycję, mimo tego, że zostały wprowadzone dla naszego dobra i bezpieczeństwa, wyhamowania rozprzestrzeniania się epidemii.

Wobec tych utrapień i wyzwań, które mają rozmaite imiona, powinniśmy stawać z powagą i odwagą. Szczególnie w tych dniach, kiedy naszą chrześcijańską drogę, rozświetla perspektywa Świąt Wielkanocnych, błogosławionego czasu, kiedy radością naszych ufnych serc głosimy chwałę Zmartwychwstałego Pana. Kiedy wraz z niewiastami, które przyszły z Jezusem z Galilei, stajemy przy Jego opustoszałym grobie i słyszymy słowa „dwóch mężczyzn w lśniących szatach: «Dlaczego szukacie żyjącego wśród umarłych? Nie ma Go tutaj; zmartwychwstał»„ (Łk 24, 5-6). Kiedy za Ojcem Świętym Franciszkiem, modlącym się 27 marca na opustoszałym placu Świętego Piotra o ustanie pandemii, prosimy: „Panie, nie zostawiaj nas na łasce burzy”, i każdego dnia na zakończenie Mszy świętej śpiewamy słowa błagalnych suplikacji: „Święty Boże, Święty mocny, Święty a Nieśmiertelny Zmiłuj się nad nami... Od powietrza, głodu, ognia i wojny, Wybaw nas Panie!”

W wielkanocny trudny czas Roku Pańskiego 2020 mamy odnowić nasze zanurzenie w Chrystusie, w Jego śmierci i chwalebnym zmartwychwstaniu. Spełniło się przecież Jego mesjańskie nadejście oczekiwane przez proroków: „Jego przyjście jest pewne jak świt poranka, jak wczesny deszcz przychodzi On do nas, i jak deszcz późny co nasyca ziemię” (Oz 6,3). „ (…) „Chrystus umarł – zgodnie z Pismem – za nasze grzechy, został pogrzebany, zmartwychwstał trzeciego dnia, zgodnie z Pismem, ukazał się Kefasowi, a potem Dwunastu” (por. 1 Kor 15, 3-4).

Tę wiarę paschalną przenieść mamy w nasze życie, w nasze postawy. Umocnić nią i wzbogacić nasze nawrócenie serc – wiano Wielkiego Postu. Czas, który przeżywamy, wręcz wzywa nas do tego. Mówił o tym w deszczowy odwieczerz na placu św. Piotra Papież Franciszek: „Pan rzuca nam wyzwanie i w czasie burzy zaprasza nas do rozbudzenia i uaktywnienia solidarności i nadziei zdolnych nadać trwałość, wsparcie i znaczenie tym godzinom, w których wszystko wydaje się tonąć”.

Umiłowani!

Po raz pierwszy w czasie biskupiej posługi we wspólnocie Archidiecezji Gdańskiej nie jestem w czasie tych świętych dni w mej biskupiej katedrze w Gdańsku-Oliwie. Nie sprawuję liturgii Triduum Sacrum, ukazującej drogę Jezusa od Ostatniej Wieczerzy, podczas której ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej, przez Misterium Paschalne Jego Krzyża i Zmartwychwstania. Nie ogłaszam godziny chwalebnego zmartwychwstania Jezusa, w której ten, który „z łaski Bożej za wszystkich zaznał śmierci (Hbr 2, 9)”, przez powstanie z martwych, „według Ducha świętości” został ustanowiony „pełnym mocy synem Bożym” (Rz 1, 4). Nie intonuję radosnego Alleluja ani pieśni „Wesoły nam dzień dziś nastał”.

Moja nieobecność to rezultat decyzji lekarzy – więcej nakazu - motywowanego stanem mojego zdrowia. Decyzja bolesna dla mnie i przykra, której przecież muszę się poddać z racji na wiek i na onkologiczną chorobę, po całkowitej resekcji żołądka przed pięciu laty.

W świętych obrzędach Triduum Paschalnego i Zmartwychwstania Pańskiego uczestniczycie, Drodzy Diecezjanie, za pośrednictwem telewizji, internetu, radia. Rozumiem ciężar tego wyrzeczenia, tego ograniczenia. Ale przecież i w ten sposób współtworzymy wielką wspólnotę modlitwy, wielki krąg wiary i nadziei.

Pragnę zapewnić całą wspólnotę naszej Archidiecezji o mej duchowej bliskości. O mej modlitwie w waszej intencji. O moim braterstwie z Wami wszystkimi. Z braćmi w biskupstwie, Biskupami pomocniczymi Wiesławem i Zbigniewem, z Kapłanami i z Osobami Życia Konsekrowanego, ze wszystkimi Wiernymi. W czasie epidemii wypełniacie, Bracia Kapłani, z oddaniem, w nadzwyczajnie trudnych warunkach, powinność głoszenia Słowa Bożego, podtrzymywania życia sakramentalnego, sprawowania Bożego kultu, inicjowania i organizowania różnorodnych czynów miłości miłosiernej, adresowanej do tych, którzy jej szczególnie potrzebują: samotnych, chorych, przechodzących kwarantannę, przytłoczonych ciężarem wieku, ubogich, zagrożonych wykluczeniem. A nade wszystko pełnicie nader potrzebną misją, jako żołnierze Chrystusa.

Głoszenie Ewangelii Nadziei – na stresy, duchowe zapaści, jakie niesie czas epidemii. Ten znak duchowej wspólnoty i braterstwa w Chrystusie Zmartwychwstałym przekazuję wspólnotom życia konsekrowanego, także różnorodnym parafialnym wspólnotom modlitwy, życia duchowego, służby w znaku miłości miłosiernej. To z waszych wspólnot w dużej mierze rekrutują się wolontariusze, którzy włączyli się w dzieło obdarowywania darami miłości duchowej i rzeczowej osób dotkniętych w różny sposób nieszczęściem epidemii. To w tych tygodniach znowu rozbłysła dziełami ofiarnej posługi gdańska Caritas. Dokonujemy konkretnych czynów miłości miłosiernej wobec ludzi potrzebujących, a szczególnie w podeszłym wieku. Formy pomocy są wielorakie – Paczka Bezdotykowa, Pomoc Seniorom w zakupach, doposażanie Personelu Medycznego w środki ochrony osobistej.

Z wielkim szacunkiem i podziwem słowa wielkanocnych życzeń i zapewnienie o modlitwie kieruję do służby zdrowia, na czele z korpusem lekarzy, pielęgniarek, ratowników medycznych, diagnostów, farmaceutów, kapelanów, wolontariuszy. Jesteście bohaterami nieustępliwej, żmudnej, wytrwałej, nie oglądającej się na trudności i kłopoty walki podjętej z koronawirusem, niosącej także zagrożenia dla waszego zdrowia. Jesteście jak żołnierze z pierwszej linii wojennych zmagań. Można o Was powiedzieć, że służycie Ojczyźnie i narodowej wspólnocie w myśl hasła „Dla Ciebie Polsko”, a dziś trzeba dodać i dla bliźnich. Za to dziękuję Wam we własnym imieniu i całej Archidiecezji.

Wielki jest krąg ludzi, zaangażowanych w zmagania z epidemią. Poczynając od najwyższych Władz Rzeczypospolitej podejmujących decyzje o strategicznym wymiarze, dotyczące nas wszystkich; przez struktury państwa, służby mundurowe, Wojsko, Policję, Straż Graniczną, instytucje niosące pomoc. Wysiłek tysięcy ludzi, dzięki którym funkcjonuje państwo i toczy się społeczne życie, w tym wymiarze, jaki jest możliwy i niezbędny. Niech im towarzyszy nasza wdzięczność, uznanie, modlitwa i Boże błogosławieństwo.

Czas epidemii ujawnia także to, co człowiek ma w sercu. Jakże wiele w tych trudnych dniach uzewnętrzniło się porywów szlachetnych serc. W różnych sytuacjach, w różnych wymiarach. Nie sposób ich tu opisać. Daje o sobie znać Polska solidarna, współczująca, pomocna i ofiarna, zawiązująca nadwyrężone, a czasem doszczętnie pozrywane politycznymi podziałami społeczne więzy. Szczególnie Ministerstwu Zdrowia należy się uznanie i wdzięczność za roztropne i odważne decyzje.

Zmartwychwstały Chrystus przynosi światu zgoła inne wezwanie.

Pokój wam – mówi do apostołów zgromadzanych w jerozolimskim Wieczerniku. Módlmy się wszyscy o pokój polskich serc jednoczący naszą narodową wspólnotę dotkniętą nieszczęściem epidemii. Pokój niezbędny, konieczny, potrzebny. Pokój – dar Zmartwychwstałego Pana. Otwórzmy nań polskie serca. Najprzestronniej!

Stajemy dziś wobec opustoszałego grobu Jezusowego. Zwycięzcy śmierci, piekła i szatana. Jego chwalebne Zmartwychwstanie jest też zasadą i źródłem naszego przyszłego zmartwychwstania. Niech ta prawda naszej wiary będzie źródłem pocieszenia i nadziei dla tych wszystkich, których bliscy stali się ofiarami żniwa śmierci, jaki niesie epidemia koronawirusa. Niech ta nadzieja przenika naszą modlitwę w ich intencji.

Włączmy w nią naszych braci, zdążających dziesięć lat temu, 10 kwietnia 2010 roku – w tym roku to Wielki Piątek – do Katynia. Ofiary tragedii smoleńskiej. Także pamięć o tych, którzy osiemdziesiąt lat temu, w Katyniu i innych miejscach kaźni, oddali swe życie dla imienia Najjaśniejszej Rzeczypospolitej. Naszej Ojczyzny. Wielkiego daru Boga. Pamiętamy ich imiona! Pamiętamy ich ofiarę!

Braci i Siostry!

W świętym czasie Zmartwychwstania Pańskiego, w dniach naszych dalszych zmagań z epidemią koronawirusa powtarzajmy z wiarą i nadzieją słowa modlitwy Ojca Świętego Franciszka o miłosierdzie Boże: „Teraz, gdy jesteśmy na wzburzonym morzu, błagamy cię: Zbudź się Panie! (…) Pobłogosław świat, daj zdrowie ciałom i pocieszenie sercom”.

Niech tę modlitwę niesie przed Boży Tron Matka Jezusowa!
Ta, która nas zna! Matka naszej, polskiej nadziei.

Na błogosławioną uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, na trudny czas dla Ojczyzny i Pomorza z serca Wam błogosławię: w Imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. A jednocześnie proszę pokornie o modlitwę.

Wasz Arcybiskup
Sławoj Leszek Głódź
Metropolita Gdański