ODPUST PARAFIALNY KU CZCI ŚW. JAKUBA STARSZEGO
29 lipca 2017r. Kościół w Kłodawie
MSZA ŚW. ODPUSTOWA GODZ. 11.00
Po Mszy św. festyn parafialny
PROGRAM FESTYNU
12.45 Rozpoczęcie
13.00 Występy Kolpinga
13.15 Zabawy z dziećmi
13.45 Zabawy dla dorosłych (Jaka to melodia)
14.00 Rozgrywki między mieszkańcami parafii (strażacy, straż gminna, przeciąganie liny)
14.20 Występy Kolpinga
14.40 Zabawy z dziećmi
15.00 Występ Pana Władka
15.30 Występ zespołu
17.00 Losowanie nagrody głównej
17.30 Tańce przy muzyce
W MIĘDZYCZASIE
Zabawy dla dzieci, malowanie twarzy
Loteria
Popcorn, wata cukrowa, kiełbaski na ciepło
Sprzedaż ciasta
Pokazy straży gminnej
Pokazy straży pożarnej
Kucyki
J AK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DUCHOWO DO ODPUSTU PARAFIALNEGO?
ODPUST jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy jaką człowiek winien ponieść a odpuszczone już co do winy w sakramencie pokuty i pojednania.
Rozróżnia się odpusty cząstkowe i zupełne .
Odpust zupełny jest odpuszczeniem wszelkiej kary doczesnej za grzechy, na jaką człowiek zasługuje. Wiąże się on z uroczystą społecznie okazją, a taką jest nawiedzenie kościoła w doroczne święto patrona -stąd potoczne określenie święta parafialnego-
ODPUST PARAFIALNY
Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych.
Odpustów (zarówno cząstkowych, jak i zupełnych) nie można ofiarowywać za innych żywych.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego:
• Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji - zyskuje się odpust cząstkowy)
• Stan łaski uświęcającej (brak nieodpuszczonego grzechu ciężkiego) lub spowiedź sakramentalna
• Przyjęcie Komunii świętej
• Odmówienie modlitwy (np. "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Mario") w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, choć i ta modlitwa jest bardzo cenna; modlitwa związana z odpustem ma być skierowana w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież. Intencje te są często ogłaszane, m.in. na naszych stronach z kalendarzem na dany miesiąc)
• Wykonanie czynności związanej z odpustem
Po jednej spowiedzi można uzyskać wiele odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii świętej i jednej modlitwie w intencjach papieża - tylko jeden odpust zupełny.
Odpusty cząstkowe: O niektórych odpustach cząstkowych wspomniano już, wymieniając odpusty zupełne.
Są trzy ogólne warunki uzyskania odpustu cząstkowego:
1. Wierny dostępuje odpustu cząstkowego, jeśli w czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami"
2. Jeśli wierny powodowany motywem wiary przyjdzie z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami, uzyskuje odpust cząstkowy
3. Gdy wierny w intencji umartwiania się, odmówi sobie czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie, uzyskuje odpust cząstkowy. Warunek ten ma zachęcić wiernych do praktykowania dobrowolnych umartwień
POZNAJ PATRONA SWOJEJ PARAFII !!!!!!
Święty Jakub Starszy był bratem św. Jana Apostoła i synem rybaka Zebedeusza. Mieszkał w Betsaidzie nad Jeziorem Galilejskim. Matką jego była Salome, należąca do grona osób towarzyszących i posługujących Chrystusowi. Święty Jakub należał do uprzywilejowanych uczniów Chrystusa, którzy byli świadkami wskrzeszenia córki Jaira, przemienienia na Górze Tabor oraz modlitwy w Ogrójcu.
Należy go odróżnić od innego Jakuba, syna Alfeusza, który również był Apostołem, i którego św. Marek określa przydomkiem Młodszy (lub Mniejszy).
Św. Marek Ewangelista opisuje powołanie Jakuba i Jana przez Jezusa. „ Jezus ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza i brata Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim”.
(Mt 1,19-20). Jezus nadał dwóm braciom, Jakubowi i Janowi, szczególny przydomek: Boanerges- tzn. synowie gromu. Przydomek ten może świadczyć o porywczym charakterze braci oraz o gorącym zapale do głoszenia idei królestwa Bożego, który przyjdzie im zrealizować poprzez złożenie ofiary z własnego życia.
Herod Agryppa I, siostrzeniec Heroda Antypasa, wnuk Heroda Wielkiego, kazał ściąć go mieczem podczas pierwszego prześladowania ok. 44 roku. Tradycja utrzymuje, że Apostoł przed śmiercią ucałował swego kata, który wzruszony taka postawą, nawrócił się na wiarę chrześcijańską. Przyjaciele Jakuba chcieli go pochować w bezpiecznym miejscu, więc wzięli jego ciało w kamiennym sarkofagu na statek i wyruszyli w podróż. Tak dotarli do przylądka Finisterre, wyciągnęli sarkofag na brzeg i zanieśli kilkadziesiąt kilometrów w głąb lądu. Podobno miał ich prowadzić anioł. Przez wieki miejsce pochówku św. Jakuba owiane było tajemnicą. Dopiero w IX w. odkryto jego relikwie. Hiszpańska tradycja nadmienia, że w 813r. pustelnik Paio przybył na górę Libredón, dokąd zaprowadziły go tajemnicze światła w kształcie gwiazdy- pole gwiazd- z j. łac. campus stellae w j. hisz. Compostela. Stąd nazwa osady Sandiego de w Compostella. Dziwnym zjawiskiem zainteresował się biskupTeodomir, odkrywając, że w miejscu tym znajdował się grób. Były w nim złożone trzy ciała, w tym jedno człowieka, który został ścięty. Na grobie widniała inskrypcja: „ Tu spoczywa Jakub, syn Zebedeusza i Salome”. Relikwie św. Jakuba zaczęto tam darzyć wielką czcią, co przyciągało coraz liczniejsze rzesze pielgrzymów. Na ich potrzeby zbudowano odpowiednie struktury, a w szczególności słynną katedrę w Santiago de Compostela.
Jak podaje tradycja orszak Karola Wielkiego opuścił Akwizgran, aby udać się do Hiszpanii. Legenda mówi, że św. Jakub ukazał się Karolowi Wielkiemu we śnie, wskazując mu miejsce, gdzie znajduje się grób. Cesarz wyruszył wtedy na pielgrzymkę do Composteli, aby odkupić swoje grzechy i dotarłszy do celu, założył tam pierwszy klasztor ku czci świętego, rozpoczynając w ten sposób epokę „Drogi św. Jakuba” po hiszp. Camino de Santiago
Pielgrzymie szlaki do grobu św. Jakuba oznaczone są charakterystyczną muszlą. Droga św. Jakuba przemieniała nie tylko przemierzających ją ludzi, ale i struktury. Na trasie wznoszono kościoły i schroniska. Wolfgang Gothe pisał, że to „ Drogi św. Jakuba ukształtowały Europę”.
Obecnie pielgrzymi odbywają jakoby odwrotną drogę. Po modlitwie przy grobie Apostoła wyruszają do miejsca uważanego przed wiekami za „ koniec świata”, czyli przylądek Finisterre, gdzie palą swe pielgrzymie ubrania i buty, symbolicznie zrzucając z siebie starego człowieka.
Obok naszego kościoła przebiega również jeden ze szlaków pielgrzymich św. Jakuba. Potwierdza to tablica ze znakiem charakterystycznej muszli, ustawiona przy kościele 2013r.
Imię Jakub – j. hebrajski –Jaaqob- znaczy niech Bóg strzeże.
Hiszpanie w ludowej łacinie mówili –Sant Iacob - Święty Jakub, co przeszło w hiszpańskie Santiago.
Atrybuty św. Jakuba: laska pielgrzyma, kapelusz, muszla
Patron: Hiszpanii, Portugalii, pielgrzymów
Święto liturgiczne obchodzone 25 lipca
J